Sporten met borstkanker: ‘Even geen patiënt zijn en je kracht ontdekken door te bewegen’

Een bevalling die uiteindelijk heftig verloopt als ze voor de uitgerekende datum wakker wordt in een plas bloed. De placenta heeft losgelaten en met een spoedkeizersnee wordt haar zoontje snel ter wereld gehaald.

“Het ging net allemaal goed. Hij heeft het op een haar na zonder blijvend letsel gehaald. Ik knapte alleen niet echt op. Ik gaf wel borstvoeding, maar bleef die harde knobbel voelen. Ik dacht dat het een ontsteking was en vroeg om een antibioticakuur.”

Die hielp niet en ook de tweede niet. Toen ze bij de huisarts kwam liet ze op advies van haar man ook naar die ‘bal’ kijken. De huisarts verwees haar door naar de mamapoli. “Het had geen haast, zei hij, maar ik ben meteen gegaan.”

Slecht nieuws

Ze kreeg slecht nieuws te horen. Vijf weken na de geboorte van haar zoontje wordt borstkanker geconstateerd, de meest agressieve vorm. Het is bovendien uitgezaaid, maar ze weten niet hoever. “Ik bleek uiteindelijk 18 tumoren in totaal te hebben.” Eén in haar borst, 15 in haar oksel en twee bij haar sleutelbeen.

“Het zag er slecht voor mij uit. Ik vroeg aan mijn oncoloog wat ik zelf kon doen om hier goed doorheen te komen. Als ik er dan niet meer zou zijn, wisten mijn kinderen dat ik er in ieder geval zelf alles aan had gedaan.”

‘Op basis van mijn intuïtie ben ik mijn leefstijl gaan aanpassen’

De oncoloog zei dat ze gewoon moest doen wat ze altijd deed. “Dat vond ik niet oké. De prognose was niet goed en ik ben zelf gaan uitzoeken wat ik bijvoorbeeld met mijn voeding kon doen. Op basis van mijn intuïtie ben ik mijn leefstijl gaan aanpassen.”

Zo merkte ze bijvoorbeeld dat ze het prettig vond om in het bos te lopen. “Dan laadde ik op. Ik sportte altijd al, maar ben meer gaan sporten, drie keer in de week. Ik merkte dat ik daardoor sneller oplaadde en beter naar een volgende chemo ging.”

In totaal moest ze er 16 ondergaan. “Ook al voelde ik me beroerd, ik ging toch sporten. Zelfs op de ochtend nog dat ik later opgenomen werd in het ziekenhuis omdat ik te weinig witte bloedplaatjes had. Het was een routine geworden.”

Dat was 1,5 maand nadat ze waren gestart met de behandelingen. Ze bleek ‘overbehandeld’ te zijn. “Ik ben hypersensitief en ze vonden het lastig om met de zwangerschapskilo’s mijn gewicht te bepalen en daarop te doseren.”

Ze zag wat haar verandering van leefstijl voor haar betekende en deelde dat meteen al met andere vrouwen die in dezelfde situatie zaten. “Dan was het tenminste niet voor niets gebeurd”, zegt ze.

Met anderen delen

Uit onderzoek bleek dat ze het zogeheten borstkankergen BRCA1 had. Haar twee zussen lieten zich ook onderzoeken. “De ene had het ook, de andere niet. De ene die het had heeft haar borsten preventief laten verwijderen, tegelijk met mijn borstreconstructie. Ook onze eierstokken zijn verwijderd. We hebben elkaar heel goed kunnen steunen.”

Ze prijst haar vangnet dat haar zo goed heeft geholpen. “Ook al heeft er een schifting in mijn vriendenkring plaatsgevonden. Dat merk je ook wel.” Ze is dankbaar voor de steun die ze heeft gehad.

‘Op mijn slechtst gezegd dat ik nog nooit zo gelukkig was’

“Het klinkt gek, maar toen ik op mijn slechtst was, heb ik gezegd dat ik nog nooit zo gelukkig was. Ik ervoer zoveel steun en liefde om me heen. Het was ergens ook een mooie periode.”

Haar ziekte heeft veel met haar gedaan. “Ik heb een yogaretraite gedaan en ontdekte dat het me ontbrak aan zelfliefde. Ik wist dat ik goed voor mijzelf moest zorgen en doe dat nu beter dan ooit.”

Marianne gooide ook haar werkzame leven over een andere boeg. “Ik heb voordat ik zwanger werd op Schiphol gewerkt als merkstijladviseur. Dat valt onder communicatie.” Nu is ze leefcoach en voedingsadviseur met haar eigen bedrijf Power of Change.

Sporten

Binnen het sportnetwerk leerde ze Anita Campbell van Sport Platform Huizen kennen, die ook betrokken is bij de Positieve sportcultuur en Inclusief sporten, onderdelen van het Lokaal Sportakkoord. Een goed gesprek tussen de twee leidt nu tot Sporten met borstkanker.

“Niet iedere vrouw met borstkanker vindt de weg naar een sportvereniging. Dat ervaart iedereen anders”, legt Anita uit. “Belangrijk is bovendien dat ze zichzelf kunnen zijn, het vertrouwen in het eigen lichaam weer terugkrijgen én dat er een intieme en veilige omgeving is voor ze om te kunnen bewegen en sporten.”

Anita heeft inmiddels contacten gelegd met een aantal sportaanbieders en verenigingen om te kijken wat er mogelijk is voor deze specifieke doelgroep. Zo vond ze Mustapha Jaffaoui van Fight Club Huizen bereid om mee te doen. Natali Bostanci gaat de vrouwen met borstkanker daar kickbokstraining geven.

Even proeven

Voor de foto mogen zowel Marianne als Anita al even proeven hoe dat voelt. Ze worden al heel snel fanatiek en stralen na de stoten die ze richting Mustapha mogen geven. “Ik had wel door willen gaan”, zegt Anita met een lach.

Zo kan je je goed voorstellen dat vrouwen met borstkanker baat zullen hebben om even alles er uit te gooien tijdens een training kickboksen. Voor wie het liever wat rustiger aanpakt, is er ook dansen en yoga bij Laresz.

Daarnaast gaat Marianne zelf wandelen met de dames. “Dat kan eventueel mindfull wandelen zijn.” Anita vult dat aan: “Er is ook contact met de Wandel Chalenge. Vrouwen kunnen daar ook meewandelen in een groep.”

‘Het is bij mijn niet van de ene op de andere dag gegaan’“Het is bij mijn niet van de ene op de andere dag gegaan, maar ik heb de kracht in mijzelf gevonden en wil graag dat andere vrouwen dat met behulp van sporten ook bij zichzelf zullen ontdekken, voelen en ontsluiten”, zegt Marianne.

Om dat op een verantwoorde manier te doen, heeft Anita inmiddels ook contact gehad met Anne-Fleur Aarts die oncologie- en oedeemfysiotherapeut is in Tergooi en bij FysioHolland STTC. Zij kan hen raad kan geven wanneer dat nodig is.

Marianne: “Vrouwen met borstkanker kunnen met hun behandelaar afstemmen wat mogelijk is. Zelf weet ik dat je meer kan dan je vaak denkt en juist als je bijvoorbeeld moe bent van een behandeling is het belangrijk om te gaan sporten.”

Even geen patiënt

Het is volgens haar ook een moment om even geen patiënt te zijn, maar gewoon jezelf. “Je kunt in de sport jezelf weer vinden en ontdekken waar je kracht ligt.”

“Ik voelde me overigens nooit patiënt. Samen met je medisch team werk je met zijn allen hard aan je gezondheid. Ik zag het als een samenwerking, waarbij ik zelf  de regie in handen had. Voor controle was ik nooit bang, behalve wanneer ik iets voelde dat ik zelf niet kon plaatsen.”

“Mijn prognose op dit moment is goed. Nog voordat ik klaar was met de 16 chemo’s waren alle tumoren helemaal weg. Ik geloof heel sterk dat juist de combinatie van leefstijl en de reguliere behandelingen hieraan hebben bijgedragen. Het gaat nu heel goed met mij. Mijn leefstijl is mijn medicijn geworden.”

Andere draai

Marianne heeft vanuit haar slechte prognose van zes jaar geleden een hele andere draai aan haar leven kunnen geven. Ze is nu 40 en wil anderen in dezelfde situatie graag helpen bij een gezonde leefstijl die persoonlijk afgestemd is, zodat dit ook op lange termijn vol te houden is. “Bij deze leefstijl is sport altijd belangrijk”, zegt ze.

Anita van Sport Platform Huizen is blij dat ze in contact is gekomen met Marianne. “Iedereen moet zichzelf kunnen zijn bij het sporten, ook vrouwen met borstkanker. We gaan ook zeker kijken of we het aanbod met behulp van de sportverenigingen nog verder kunnen uitbreiden en verder de puntjes op de i zetten.”

Wie belangstelling heeft voor sporten met borstkanker kan Anita Campbell mailen via secretaris@sportplatformhuizen.nl of bellen via 06 4305 8300. Nieuwsgierig naar wat Marianne doet? Kijk dan op powerofchange.nl.